Afgelopen Januari gingen we op fotoreis naar Jordanië. Het werd een onvergetelijk trip met 7 fantastische vrouwen, waarbij we onvoorstelbaar fotogenieke landschappen fotografeerden, in een jeep door de Wadi Rum woestijn hobbelden, sliepen in een woestijnkamp, terecht kwamen in zandstormen, Petra van onze bucketlist streepten en vooral, heel veel gezelligheid met elkaar beleefden. Maar wie kan er nu beter vertellen hoe leuk deze reis was, dan één van de deelneemsters van deze 4-daagse ‘Lost City’ fotoreis naar Jordanië? Ingrid Luk ging mee en vertelt je er alles over in deze gastblog.
Spelen met beelden heb ik mijn hele leven al leuk gevonden. Jarenlang pakte ik dan een penseel en verf. Grote doeken vol vervreemdingen, details en het zoeken naar licht en schaduw. Daarnaast vond ik het ook erg leuk om te fotograferen…in mijn vakanties!
Tot er een omslagpunt kwam. Ik zie andere mogelijkheden met fotograferen. Het geeft mij gelegenheid te zoeken naar beelden in de werkelijkheid die ik anders kon leren zien. Het was niet meer scheppend bezig zijn; vanuit een wit doek een beeld neerzetten, maar laten zien wat er al is en zoals ik het zie.
Van kwast tot camera
Daarom ging ik een ‘echte’ spiegelreflexcamera kopen. Na een bezoek aan de fotowinkel kwam ik terug met een …systeemcamera. Nog steeds blij met het vakkundige advies. Ik ben nu in het bezit van een Olympus OMD-Mark II. Prachtige lenzen erbij (14-42 mm groothoeklens, 60 mm macrolens, 40-150 mm reistelelens en een 75-300 mm telelens). Voor mij is nog steeds het grote voordeel dat ik als startende hobbyist niet met zware lenzen hoef te sjouwen. Klein, compact en tot mooie dingen in staat! En wat heerlijk om dat dan met een cropfactor van 2 te mogen vermenigvuldigen naar fullframe-formaat! Na een aantal maanden experimenteren ging het kriebelen. Ik kreeg de behoefte om mooie foto’s te gaan maken. Erop uit, de wereld in!
Foto: Ingrid Luk
Erop uit, de wereld in!
De beelden en ideeën die in mijn hoofd zitten, vastleggen. Het gevoel hoe ik de mooie wereld om mij heen ervaar en dit vangen in een foto. Klinkt dat wat pretentieus? Misschien wel, maar zo voelt het echt. Er is zoveel moois in de wereld ver weg én dichtbij, en daarvan wil ik mooi plaatjes maken. Hoe kijk ik naar de wereld? Wat zie ik? Wat wil ik je laten zien? Ik kwam uit bij de fotoreizen van Rocky Roads. Wat paste dit mooi bij mijn wens. Jordanië werd het! Ik heb genoten. Een prachtige reis, de mooiste plekken gezien. Een bijzondere ervaring. En dat terwijl ik al heel wat van de wereld heb gezien. Wat maakte nu dat Jordanië zoveel indruk op mij heeft gemaakt? Lag het aan Jordanië? Lag het aan de keuzes van Sabrina? Lag het aan het fijne gezelschap? Ik denk de perfecte match van deze drie.
Foto: Ingrid Luk
Foto: Ingrid Luk
Zandstorm in de woestijn, Wadi Rum
Het plan om foto’s te maken van de woestijn was goed, maar wat doe je als er een zandstorm komt? Pas je je plan aan en ga je weer op pad als de zandstorm is gaan liggen? Natuurlijk niet. Dit werd de ervaring van de niet-te-regisseren zandstorm. Foto’s van rood stuivend zand. Sprookjesachtige beelden, maar ook het gevoel van vrij zijn. De immense woestijn met de mooie kleurschakeringen die steeds anders werden, afhankelijk van wat de zon en de wolken toevoegden aan het panorama.
Door diezelfde woestijn trokken we van plek naar plek in een 4WD. Geef een man een auto en hij gaat spelen! Driften door de woestijn, zand spoot op. Voor ons als vreemdelingen was het één vlakte met zand, heuvels en bergen. Volledig gedesoriënteerd vertrouwden we erop dat we echt wel op de juiste plek aan zouden komen. Voor deze mannen was het één groot speelterrein, waar zij zich konden oriënteren op heuvels en rotsen. En dan blijkt ook maar weer dat reizen, ervaren is. Laat je verrassen, laat de controle los en kijk wat er op je pad komt. En zo kwamen we bij een rotsspleet waar je (zeker met hulp) omhoog kon klimmen. Schoenen uit en op blote voeten omhoog. Klimmen, klauteren, samenwerken en bovenaan een mooi uitzicht over de woestijn.
Voordat de 4WD zijn intrede deed in de woestijn, verplaatste men zich natuurlijk per kameel, Wat een beesten! Mooie ruige haren, prachtige wimpers en niet te snel in hun bewegingen. Voor mij dus een dankbaar onderwerp. En wanneer ik mijzelf dan op de foto’s terugzie als een reflectie in het oog van een kameel, dan is het gevoel mooi gevangen. Eerlijkheid gebied mij te zeggen dan dit wel een toevalstreffer was.
Foto: Ingrid Luk
Foto: Ingrid Luk
Foto: Ingrid Luk
Petra, maar dan anders
Natuurlijk ga je in Jordanië naar Petra, maar via een 15 kilometer lange wandeling door een prachtig landschap aan de achterzijde uitkomen, is echt een andere ervaring. De foto’s van de highlights in Petra zijn mooi geworden, maar de foto’s van die wandeling…! Daarmee kon ik mijn gevoel van de omgeving, de weidsheid, de geuren, de kleuren proberen vast te leggen…. Daarmee kon ik vastleggen wat ik graag wilde bewaren op een foto.
In deze omgeving konden we ook een foto maken van onze gids. De gids had de wat meer traditionele kleding aan, inclusief de mooie ogen die zwart omlijnd waren met kohl. Van oudsher werd met houtskool uit het vuur zwarte lijnen getrokken onder de ogen, om de kwetsbare huid te beschermen tegen de felle zon. Ik was blij dat deze jongeman zich zo had uitgedost voor ons. Het leverde prachtige foto’s op. En het voelde ook goed. Na een lange dag warmden wij ons bij het vuur en dronken thee in een tent. Hier kwam iedereen bij elkaar. Toeristen en personeel, behorend bij de uitspanning. En dus ook onze jongeman. Ditmaal zonder de bijzondere ogen, maar wel met zijn fijne verhalen.
Foto: Ingrid Luk
Foto: Ingrid Luk
Foto: Ingrid Luk
Het perfecte plaatje
Het perfecte plaatje zal ik niet geschoten hebben. Wel heb ik geprobeerd mijn gevoel vast te leggen in beelden. Voor mij is het gelukt, omdat het mijn gevoel is, in mijn eigen beelden. Natuurlijk heb ik na de reis enkele foto’s op mijn Instagram geplaatst. Zo kon ik mijn Jordaniëgevoel delen. Maar het leukst is dat ik de foto’s op diverse plekken (privé) gebruik. Zoals bijvoorbeeld bij mijn profielfoto van Whatsapp of mijn inlogscherm op de computer. En na al die maanden heb ik de foto’s nog niet vervangen. En wat zegt dat over hoe krachtig deze beelden voor mijzelf zijn geworden. Telkens als ik een beeld zie, word ik direct teruggeworpen naar de sfeer, de kleuren, de geuren en de vriendschap van Jordanië.
Foto: Ingrid Luk
Meer fantastische foto’s van Ingrid vind je op haar Instagram: Made_by_Luk
Fotoreis Jordanië ‘Starry Nights’ | 6 – 10 Juni 2021
Ook mee op reis naar Jordanië? Check onze nieuwste Fotoreis Jordanië ‘Starry Nights’, waarbij je de veelzijdigheid van Jordanië leert kennen, in een groep met gezellige fotografievrouwen. Je maakte kennis met de gastvrije cultuur en overweldigende natuur. En dat in nog geen vijf dagen! Natuurlijk leer je ook hier hoe je alles het beste vastlegt in foto’s.
PRAKTISCHE INFO
ONZE REISTIJD: Januari 2020
ONZE VLIEGTICKET: Retour Amsterdam – Amman
ONZE REIS: Ingrid boekte de 4-daagse ‘The Lost City’ reis naar Jordanië. Momenteel staat de Fotoreis Jordanië ‘Starry Nights’ van 6 t/m 10 Juni 2021 online. Tijdens deze 5-daagse women-only fotoreis proef je van een aantal heel verschillende kanten van dit prachtige land. Je begint de reis in de hoofdstad Amman en maakt direct kennis met de heerlijke keuken van het Midden-Oosten! (We weten zeker dat je later nog zult dromen van de hummus en falafel!) We verkennen oude bezienswaardigheden in Amman en verloren steden in Petra, overnachten onder de sterren in een woestijnkamp en dineren in het dramatische woestijnlandschap van Wadi Rum. Ook zien we tijdens deze reis Petra op haar allermooist: ’s avonds, verlicht met honderden kaarsen! Naast dit alles krijg je dagelijks fotografieles en leer je hoe je de beste reisfoto’s maakt. Je zult jouw fotografie in no-time naar een hoger niveau tillen.
INGRID’S FOTOGEAR: Olympus OMD-Mark II + 14-42mm groothoeklens + 60mm macrolens + 40-150mm reis-telelens en een 75-300mm telelens.
